WOMANHOUSE
In de jaren 60 en 70 werd je nog steeds niet serieus genomen als vrouwelijke kunstenaar, er is dus weinig verandert in de beeldende kunst wereld als het aankomt op gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Bij alles wat ze maakten dachten ze na of het geaccepteerd werd of niet. Maar toen kwam het ‘WOMANHOUSE’. Dit was een kunstproject dat is opgestart door Judy Chicago en Mirian Schapiro. Judy wilde vrouwen hun eigen stem als vrouwelijke kunstenaar helpen vinden. In de hoop dat ze zo ook haar eigen stem terug kon vinden. Want ze werd gek om zich te gedragen als een man en kunst te maken als een man. Ze wilde kunst kunnen maken als vrouw. En vanuit dit idee heeft ze Womanhouse opgezet. Womanhouse was een feministische kunstinstallatie in 1972. Mannen hadden de kans om kunst te zien vanuit de vrouwelijke blik.
“They were becoming a audience for the female gaze"
Op deze schorten staan vrouwelijke lichaamsdelen. Zo kan de vrouw haar lichamelijke kenmerken verwijderen als ze klaar is met het huishoudelijke werk. Wat impliceert dat haar lichaam onlosmakend verbonden is met haar maatschappelijke rol
- Susan Frazier
Hier staan borden onder hulpjes gepresenteerd in een rij alsof het fabriekswerk is. Dit benadrukt de ontmenselijkende aspecten van de rol van een vrouw als verzorgster
- Susan Frazier, Vicki Hodgetts, Robin Weltsch
Linen Closet - by Sandy Orgel
Menstruation Bathroom - by Judy Chicago - “hidden secret" that cannot be covered up.